3 տարեկա՞ն: Ինչքան արագ է թռնում ժամանակը: Արդեն երեք տարի անցավ այն օրից, երբ բլոգումս հայտնվեց առաջին գրառումս: Այն երջանկության մասին էր, ու երբ կարդում եմ այդ ամենաառաջի գրառումը, ինքս երջանկություն եմ զգում, որովհետև հենց այդ գրառումով սկսվեց աշխատանքս բլոգում, նրանով կազմավորվեց մտքերիս ու երազանքներիս աշխարհը online տիրույթում:
Արդեն երեք տարի է, ինչ գործում է բլոգս, ու այդ երեք տարվա ընթացքում չեմ դադարել գրել, փորցել եմ շարունակել աշխատանքս ու գրել եմ այն ամենի մասին, ինչ սրտումս կա: Եթե սրտումս չլինի, եթե ոչինչ չզգամ, չեմ կարողանա գրել, որովհետև այդ ամենն սրտիցս է գալիս, սիրտս է թելադրում, իսկ ես գրում եմ: ՈՒ այնքան ուրախ եմ, որ շատերն են կարդում գրածներս, որ ունեմ այդքան ընթերցողներ, հրաշալի կարծիքներ եմ լսում բլոգի ու գրառումների մասին ու ստանում եմ պատվերներ տարբեր թեմաներով շարադրություններ գրելու: Յուրաքանչյուր կարծիք, յուրաքանչյուր գովասանք կամ խրախուսանք էլ ավելի է շատացնում ձգտումս գրելու ու ստեղծագործելու: Իսկ գրել հետևորդների առաջարկած թեմաներով ու կատարել նրանց պատվերներն ամենահետաքրքիրն է, որովհետև շատ հաճախ ինձ համար անծանոթ ու նոր վերնագրով թեմաներ են խնդրում գրել: Continue reading
3 տարի Tik time-ի հետ միասին ❤️
Advertisements
Այսօր իմ օրն է, այն օրը, որին ամեն տարի մեծ ուրախությամբ եմ սպասում, ամեն տարի այս օրն սպասում եմ ինչ որ հրաշքի, ու ամեն տարի ինչ որ մի հետաքրքիր ու զվարճալի բան անպայման լինում է: Այսօրն իմ օրն է, իմ ծննդյան օրը, ու այս օրով ամեն տարի շատ բան է փոխվում:
Լինում է, չի լինում… Այսպես են սկսվում հեքիաթները, իսկ մեր հեքիաթը սկսվեց ուղղակի “Լինում է”-ով ու սկսվեց հենց այն պահին, երբ դադարել էի հավատալ հեքիաթներին, որովհետև քո հայտնվելով կյանքս հենց հեքիաթ դարձավ, իսկ մենք գլխավոր հերոսները նրանում: Բայց մեր հեքիաթը հեքիաթ չմնաց, այն դարձավ իրականություն, որին այնքան երկար սպասել եմ, որի մասին միշտ երազել եմ: Դու մտար իմ կյանք ու երբեք չէի մտածի, որ հնարավոր է սիրեմ քեզ, սիրահարվեմ այսքան ուժգին, բայց սիրահարվեցի ու հիմա պատրաստ եմ ամբողջ սերս, ամբողջ սիրտս քեզ նվիրել: Չէի սպասում, որ սիրտս այդպես կընդունի քեզ իր մեջ, որ էլ այլևս ուժ չեմ ունենա քեզ այնտեղից հանել ու չեմ էլ ուզենա, որովհետև երջանիկ եմ քո կողքին, իմ երջանկությունն ես դու, որն չեմ ուզում երբեք հեռանա ինձանից:
Այն, ինչ չեմ կարող բարձրաձայնել, գրում եմ այստեղ ու այս ձևով եմ մարդկանց հայտնում կարծիքս` գրառմանս մեջ ներառելով շատերի մտքերն ու զգացմունքները: Չէ որ, մենք միմյանցից տարբեր լինելով հանդերձ, շատ նման են իրար` զգացմունքներով, մտքերով, ապրած կյանքով, ու ես փորձում եմ այդ ամենը գրել իմ գրառման մեջ, որ ամեն ոք այն կարդալուց գտնի իր մասին գրված ինչ որ բան, իրեն վերաբերվող մի հատված:
Երբ փոքր էի, անհամբեր սպասում էի, թե երբ եմ մեծանալու, ու դա իմ ամենամեծ երազանքն էր… Երազանքս կատարվեց, բայց ինչ-որ մի փոքրիկ տխրություն առաջացավ ներսումս, երևի այն պատճառով, որ մանկությունս վերջացավ, վերջացավ այն անհոգ ժամանակաշրջանը ու այլևս հնարավորություն չունեմ վերադառնալու այնտեղ ու հիմա պետք է իմ տեղը գտնեմ մեծերի աշխարհում: Բայց հոգով երբեք չեմ դադարի մնալ մանուկ, սիրել այն ամենը, ինչ սիրել եմ փոքր հասակում, մանկան նման մնալ բարի ու ամեն ինչին նայել բարության աչքերով, որովհետև կյանքն իրոք գեղեցիկ է, իսկ մարդիկ… մարդկանց մի կերպ հնարավոր է հանդուրժել: 
սպասում,որ այսպիսի անակնկալ կանեն:Իսկ թե որն էր այդ անակնկալը` հիմա կպատմեմ.
ուշադրություն է դարցնում ինձ,բայց ինչպես երևում է,պատահական չէր,իմ խելառների մտքին մի բան կար 😀 :Իսկ վերջին անգամ որ զանգեց,ասեց,որ շատ կարևոր բան ունի ինձ ասելու,ու որ գնամ իմ սենյակ,դե ես էլ մտածեցի այնպիսի բան է,որ չպետք է մերոնք իմանան,դրա համար որոշեցի,որ խոհանոցում ավելի հարմար կլինի խոսել ու գնացի խոհանոց…ու պատուհանից ինչ տեսնեմ…Իմ դասընկերուհիները փուչիկներով եկել են ինձ շնորհավորելու,դա այսօրվա իմ ամենամեծ անակնկալն էր,անցկացնել այս օրը իմ գիժ ընկերուհիների հետ,խոսել,ծիծաղել,անթիվ,անհամար նկարվել ու անցկացնել շաաաատ ուրախ օր 😀 Իմ խելառ ընկերուհիներ անչափ շնորհակալ եմ ձեր այս մեծ անակնկալի համար,դուք իմ այս օրը դարձրեցիք անմոռանալի ու շատ բարձր տրամադրություն պարգևեցիք ինձ: Շնորհակալ եմ,ես ձեզ շաատ շաաատ շաաաատ սիրում եմմմմմ
