Լինում է, չի լինում… Այսպես են սկսվում հեքիաթները, իսկ մեր հեքիաթը սկսվեց ուղղակի “Լինում է”-ով ու սկսվեց հենց այն պահին, երբ դադարել էի հավատալ հեքիաթներին, որովհետև քո հայտնվելով կյանքս հենց հեքիաթ դարձավ, իսկ մենք գլխավոր հերոսները նրանում: Բայց մեր հեքիաթը հեքիաթ չմնաց, այն դարձավ իրականություն, որին այնքան երկար սպասել եմ, որի մասին միշտ երազել եմ: Դու մտար իմ կյանք ու երբեք չէի մտածի, որ հնարավոր է սիրեմ քեզ, սիրահարվեմ այսքան ուժգին, բայց սիրահարվեցի ու հիմա պատրաստ եմ ամբողջ սերս, ամբողջ սիրտս քեզ նվիրել: Չէի սպասում, որ սիրտս այդպես կընդունի քեզ իր մեջ, որ էլ այլևս ուժ չեմ ունենա քեզ այնտեղից հանել ու չեմ էլ ուզենա, որովհետև երջանիկ եմ քո կողքին, իմ երջանկությունն ես դու, որն չեմ ուզում երբեք հեռանա ինձանից:
Գիտես, մարդիկ դադարել են հավատալ հեքիաթներին այս կյանքում, բայց շատ իզուր, որովհետև, երբ ինչ որ բանի սրտանց հավատում ես այն իրականանանում է` ինչքան էլ անհեթհեթ լինի երազանքդ: Continue reading
Հեքիաթ, որ դարձավ իրականություն
Advertisements
Այն, ինչ չեմ կարող բարձրաձայնել, գրում եմ այստեղ ու այս ձևով եմ մարդկանց հայտնում կարծիքս` գրառմանս մեջ ներառելով շատերի մտքերն ու զգացմունքները: Չէ որ, մենք միմյանցից տարբեր լինելով հանդերձ, շատ նման են իրար` զգացմունքներով, մտքերով, ապրած կյանքով, ու ես փորձում եմ այդ ամենը գրել իմ գրառման մեջ, որ ամեն ոք այն կարդալուց գտնի իր մասին գրված ինչ որ բան, իրեն վերաբերվող մի հատված:
Երբ փոքր էի, անհամբեր սպասում էի, թե երբ եմ մեծանալու, ու դա իմ ամենամեծ երազանքն էր… Երազանքս կատարվեց, բայց ինչ-որ մի փոքրիկ տխրություն առաջացավ ներսումս, երևի այն պատճառով, որ մանկությունս վերջացավ, վերջացավ այն անհոգ ժամանակաշրջանը ու այլևս հնարավորություն չունեմ վերադառնալու այնտեղ ու հիմա պետք է իմ տեղը գտնեմ մեծերի աշխարհում: Բայց հոգով երբեք չեմ դադարի մնալ մանուկ, սիրել այն ամենը, ինչ սիրել եմ փոքր հասակում, մանկան նման մնալ բարի ու ամեն ինչին նայել բարության աչքերով, որովհետև կյանքն իրոք գեղեցիկ է, իսկ մարդիկ… մարդկանց մի կերպ հնարավոր է հանդուրժել: 
սպասում,որ այսպիսի անակնկալ կանեն:Իսկ թե որն էր այդ անակնկալը` հիմա կպատմեմ.
ուշադրություն է դարցնում ինձ,բայց ինչպես երևում է,պատահական չէր,իմ խելառների մտքին մի բան կար 😀 :Իսկ վերջին անգամ որ զանգեց,ասեց,որ շատ կարևոր բան ունի ինձ ասելու,ու որ գնամ իմ սենյակ,դե ես էլ մտածեցի այնպիսի բան է,որ չպետք է մերոնք իմանան,դրա համար որոշեցի,որ խոհանոցում ավելի հարմար կլինի խոսել ու գնացի խոհանոց…ու պատուհանից ինչ տեսնեմ…Իմ դասընկերուհիները փուչիկներով եկել են ինձ շնորհավորելու,դա այսօրվա իմ ամենամեծ անակնկալն էր,անցկացնել այս օրը իմ գիժ ընկերուհիների հետ,խոսել,ծիծաղել,անթիվ,անհամար նկարվել ու անցկացնել շաաաատ ուրախ օր 😀 Իմ խելառ ընկերուհիներ անչափ շնորհակալ եմ ձեր այս մեծ անակնկալի համար,դուք իմ այս օրը դարձրեցիք անմոռանալի ու շատ բարձր տրամադրություն պարգևեցիք ինձ: Շնորհակալ եմ,ես ձեզ շաատ շաաատ շաաաատ սիրում եմմմմմ
17 տարեկան…Այսօր լրանում է իմ ծննդյան 17 տարին:Տարիներ,որոնք կազմում են իմ կյանքի ամենաանհոգ ու երջանիկ ժամանակահատվածը` մանկությունը,իմ կյանքի պատմության սկիզբը:Ինչքան արագ անցան այս 17 տարիները,ոնց որ երեկ լիներ,որ մայրիկիս ձեռքը բռնած ման էի գալիս 🙂 ,ուրախ,զվարթ թռչկոտում էի,իսկ հիմա մեծ աղջիկ եմ դարձել` ավելի լուրջ ու հավասարակշռված (չնայած իմ մեջ մնացել են ու միշտ էլ մնալու են էտ իմ խենթ ու խելառ բնավորության գծերը,որոնք առաջին հայացքից չեն երևում 😀 ):