Ցուրտ է: Մատներով մաքրում եմ պատուհանի վրայի բարակ սառույցը: Ձմեռ է, ձյունով է պատված ամեն ինչ, սառել է բնությունը, սառել է հոգիս: Ձմեռն ներխուժել է գիժ քամիներով, ձյունով, ցուրտ օրերով, անքուն գիշերներով, տարօրինակ մտքերով ու ճշմարտության փնտրտուքով: Մենակ եմ, ազատ, միայն երկինքն եմ ուզում հոգ տանի իմ մասին, քանդի ու նորը ստեղծի իմ մեջ: Չեմ ուզում ուրիշ ոչ մեկի, բավական է ցավի հոգիս, չեմ ուզում էլ տառապել, իսկ մարդիկ տառապանքից բացի ոչինչ չեն բերում: Իսկ այն մարդիկ, ում սիրում ենք, ընդունում ենք իրենց բերած ցավի հետ միասին: Բոլոր մարդիկ էլ կարող են ցավ պատճառել ու մենք ենք ընտրում, թե ով լինի դա: Ես արդեն ընտրել եմ, բավական են ինձ այն մարդիկ, ովքեր հիմա կողքիս են:
Այս ցրտին սառել են սրտերը, ջերմություն տվող մարտկոցներն ու թեյը, ցրտից դժվարանում եմ շնչել: Մատներս քարացել են ցրտից, ձեռնոցներն էլ չեն տաքացնում, մարմինս դողում է ու ոչ ոք չի գրկում, որ տաքացնի իր սիրով ու հոգատարությամբ: Հոգիս ջերմություն է ուզում, իսկ ջերմություն չկա: Աչքերս կարոտել են արևին, նրա տաքացնող ճառագայթներին, որոնք գարնանային տաք օրերին, անցնում էին մազերիս միջով, մարմինս էին տաքացնում ու հոգուս ջերմություն տալիս: Continue reading
Գարունը մոտ է
Advertisements
Այսօր իմ օրն է, այն օրը, որին ամեն տարի մեծ ուրախությամբ եմ սպասում, ամեն տարի այս օրն սպասում եմ ինչ որ հրաշքի, ու ամեն տարի ինչ որ մի հետաքրքիր ու զվարճալի բան անպայման լինում է: Այսօրն իմ օրն է, իմ ծննդյան օրը, ու այս օրով ամեն տարի շատ բան է փոխվում:
Սկզբից ասեմ, այս գրառումս լինելու է իմ մասին, եթե մյուս գրառումների մեջ ես գրում էի մարդկանց որոշակի զանգվածին վերաբերվող նյութեր, որոնց մեջ նաև ես էի մտնում, այս անգամ կլինի իմ մասին, իմ երազանքի մասին, չնայած դա ավելի շատ կարելի է նպատակ կոչել, որին հասել եմ: ՈՒմ չի հետաքրքրում, կարող է չկարդալ ու հանգիստ իջնել ներքև:
Սիրում եմ քեզ, գիտե՞ս: Այս բառերն այնքան քիչ են, որ նկարագրեմ քո հանդեպ տածած անսահման սերս: Սիրում եմ քեզ, այդ մասին ինքդ էլ լավ գիտես: ՈՒ այդ սերն աշխարհում ամեն ինչից վեր է, ամեն ինչից շատ: Սիրում եմ քեզ հետ կապված ամեն ինչ, նայվածքդ, որի մեջ ինքս ինձ եմ տեսնում, ժպիտդ, որ կյանքիս իմաստն է, հումորներդ, որոնք ինձ էլ ժպտալ են ստիպում: Սիրտս քեզ քո ամբողջ էությամբ իր մեջ է ընդունել ու հնարավոր չէ դուրս գալ այնտեղից: Քեզանով եմ սկսել ապրել ու շնչել, մտքերս միայն քո մասին են ու աչքերս միայն քեզ են տեսնում:
Երբ փոքր էի, անհամբեր սպասում էի, թե երբ եմ մեծանալու, ու դա իմ ամենամեծ երազանքն էր… Երազանքս կատարվեց, բայց ինչ-որ մի փոքրիկ տխրություն առաջացավ ներսումս, երևի այն պատճառով, որ մանկությունս վերջացավ, վերջացավ այն անհոգ ժամանակաշրջանը ու այլևս հնարավորություն չունեմ վերադառնալու այնտեղ ու հիմա պետք է իմ տեղը գտնեմ մեծերի աշխարհում: Բայց հոգով երբեք չեմ դադարի մնալ մանուկ, սիրել այն ամենը, ինչ սիրել եմ փոքր հասակում, մանկան նման մնալ բարի ու ամեն ինչին նայել բարության աչքերով, որովհետև կյանքն իրոք գեղեցիկ է, իսկ մարդիկ… մարդկանց մի կերպ հնարավոր է հանդուրժել: 
սել եմ սիրել ձմեռը,այն մտել է սրտիս մեջ ու սառել,քարացել այնտեղ,հոգիս պատվել է սպիտակ, գեղեցիկ ձյունով, ամենն սառույցի նման է դարձել:Սկսել եմ սիրել ձմեռը, մի եղանակ, որից միշտ խուսափել եմ ու չեմ սիրել, բայց հիմա մի տարօրինակ սեր է առաջացել ձմռան նկատմամբ, բայց ոչ այն պատճառով, որ բնությունը գեղեցիկ է դառնում կամ մոտենում է Նոր տարին, այլ այն պատճառով, որ ցուրտն օգնում է անզգայանալ, նրա
Երբ տխուր ես լինում,շուրջն ամեն ինչ կարծես սև ու սպիտակ է երևում,ամեն ինչ կորցնում է իր իմաստը ու թվում է,թե ժամանակը կանգ է առնում:Բայց իրականում կյանքը շարունակվում է ու ժամանակը երբեք կանգ չի առնում,այլ հսկայական արագությամբ ընդանում է առաջ ու երբ այդ ամենը հասկանում ես,գիտակցում ես,որ պետք չի տխրել:Կյանքն այնքան կարճ է տխուր լինելու համար,պետք է միշտ լինել ուրախ ու վայելել կյանքի ամեն մի վայրկյանը:Արագ է անցնում ժամանակը,տարիները փոխարինում են իրար,բայց չի նկատվում դա,այլ կյանքիդ ճանապարհին մի պահ կանգ առնելով հասկանում ես,թե արդեն ինչքան շատ ժամանակ է անցել ու այլևս չես ուզում այդ թանկագին ժամանակը ապրել տխուր: